Jakość etykiet a drukarka
Oprogramowanie to tylko jeden z elementów całego procesu zarządzania tworzeniem etykiet. W celu jego zoptymalizowania należy uwzględnić dodatkowe uwarunkowania, aspekty techniczne i technologiczne dotyczące zarówno narzędzi pracy, jak i samego produktu, dla którego etykieta powstaje. Nie każdy bowiem surowiec nadaje się do bezpośredniego naniesienia nań etykiety. Bywa, że produkt jest wystawiony na trudne warunki (transport, duże ryzyko uszkodzenia, zmienne warunki atmosferyczne), co niejako wymusza tworzenie etykiet wyższej jakości. W zależności od przeznaczenia oraz trwałości produktu powinniśmy dostosowywać narzędzie i sposób wydruku, a także materiał na którym etykieta powstanie.
Trwałość zapisu na etykiecie wiąże się z materiałem oraz narzędziem, jakiego użyjemy do jej wydrukowania. Standardowo używane są dwa rodzaje drukarek: termiczne i termotransferowe.
Najpowszechniejsze są drukarki termiczne, których praca opiera się na zastosowaniu papieru termicznego, reagującego na ciepło. Na głowicy termicznej wewnątrz drukarki znajduje się matryca z igłami, które po podgrzaniu wypalają czarny ślad na papierze. Tak powstaje etykieta termiczna, której dobrym przykładem jest choćby popularny paragon. Tego typu narzędzia są szybkie, ciche i wydajne oraz tanie w eksploatacji. Niestety drukarki termiczne mają również swoje wady – jakość wydruku jest niska, głównie ze względu na wchodzenie w reakcję termiczną i blaknięcie tekstu (np. pod wpływem światła słonecznego).
Drukarki termotransferowe nie wymagają specjalnego papieru, a sposób drukowania opiera się na prostych zasadach kalki kopiującej. Urządzenie jest wyposażone w taśmę barwiącą (tzw. folia do etykiet), która po podgrzaniu przykleja się do naszego materiału, na którym chcemy uzyskać wydruk etykiety (może to być materiał poliestrowy, polimerowy, winylowy czy też papier samoprzylepny). W zależności od tego jak bardzo ma być trwała etykieta, możemy użyć taśmy woskowej, żywiczej lub hybrydowej. Przykładem jest tutaj chociażby etykieta stosowana w przemyśle chemicznym (np. zawieszka na big bag) czy wszywka (metka) do odzieży. Niestety ten sposób wydruku etykiet, choć w efekcie trwalszy, wiąże się z wyższymi kosztami eksploatacyjnymi.